کیفیت آب آشامیدنی از تغییرات آب و هوایی رنج میبرد
تاریخ انتشار: ۲۰ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۹۸۴۴۵۴
به گزارش قدس آنلاین به نقل از ارث، کارشناسان اظهار کردند اثرات منفی تغییرات آب و هوایی به ویژه در بزرگترین مخزن آب آشامیدنی آلمان، مخزن راپبوده(Rappbode) که آب آشامیدنی را برای حدود یک میلیون نفر فراهم میکند، آشکار است.
بین سالهای ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۰ دورههای طولانی خشکسالی به شدت جمعیت درختان را در منطقه هارز تضعیف کرد؛ جایی که انگلهایی مانند سوسکهای پوستخوار قبل از این خسارت قابل توجهی را وارد کرده بودند و تاثیر خشکسالی برای درختان بسیار زیاد بود و به سرعت از بین رفتند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
پروفسور مایکل رود، آبشناس مرکز تحقیقات زیستمحیطی هلمهولتز، در این خصوص توضیح داد: طی چهار سال گذشته حوضه آبریز راپبوده که مشخصه آن درختان مخروطی و در درجه اول صنوبر است، بیش از ۵۰ درصد از جنگل خود را از دست داده است. این خشکی عظیم جنگل به سرعت در حال پیشرفت و چشمگیر است. این موضوع پیامدهایی برای مخزن آب شرب نیز به همراه خواهد داشت.
جنگلها برای کیفیت آب ضروری است زیرا آب را تصفیه و مواد مغذی را محصور میکند. آب با مواد مغذی کمتر مانند ترکیبات نیتروژن یا فسفر آسانتر مورد استفاده قرار میگیرد.
دکتر کارستن رینکه، یکی از محققان این تحقیق، میگوید: این امر رشد جلبکها را دشوارتر و تصفیه آب آشامیدنی در کارخانههای آب را مقرون به صرفهتر و آسانتر میکند؛ بنابراین مدیریت مواد مغذی در مناطق حفاظت شده آب بسیار مهم است.
در طول دهههای گذشته همکاری نزدیک بین مدیریت جنگل و آب توسعه مناطق وسیعی از جنگل را در حوضه آبریز مخزن راپبوده پیش برده است.
گروه تحقیقاتی این مرکز تحقیقات زیستمحیطی بررسی اثرات جنگلزدایی ناشی از آب و هوا بر کیفیت آب مخزن را آغاز کرد.
دکتر کونگ ژیانگژن، سرپرست گروه تحقیق، گفت: ما توانستیم به دادههای محیطی از یک دوره بیش از ۱۰ سال دسترسی داشته باشیم و مجموعهای از دادهها در اختیارمان قرار گرفت.
ما ابتدا این دادهها را به مدلی وارد کردیم تا اثرات مرتبط با آب و هوا بر تعادل مواد مغذی در حوضه آبریز را تخمین بزنیم؛ سپس دادههای به دست آمده در یک مدل اکوسیستم مخزنی پردازش شد که با آن توانستیم اثرات سناریوهای مختلف جنگلزدایی را بر کیفیت پیشبینی شده آب برای سال ۲۰۳۵ تعیین کنیم.
ما توانستیم نشان دهیم که برای جنگلزدایی پیشبینی شده تا ۸۰ درصد، سد راپبوده ۸۵ درصد افزایش غلظت فسفر محلول و بیش از ۱۲۰ درصد افزایش غلظت نیتروژن را تنها طی ۱۵ سال تجربه خواهد کرد؛ بنابراین سد راپبوده تا حدی به همان سطوح مواد مغذی سد هاسل خواهد رسید.
این موضوع منجر به افزایش بیش از ۸۰ درصدی دیاتومهها(گروه بزرگی از جلبکها) و افزایش بیش از ۲۰۰ درصدی جلبکهای سبز در سد راپبوده خواهد شد. یافتهها نیاز فوری به دامنه وسیعی از سازگاریها در مدیریت آب آشامیدنی را برجسته میکند.
پروفسور رود افزود: ورودی مواد مغذی به حوضههای آبریز مخزن باید حتی بیش از گذشته کاهش یابد؛ پروژههای احیای جنگل با گونههای درختی مقاوم در برابر خشکسالی باید بیشتر ترویج و آبرسانی باید با توسعههای قریبالوقوع با راهبردهای حذف انتخابی آب سازگار شود اما آنچه مهم است نظارتهای گسترده و دقیق محیطی است.
نتایج این تحقیق در مجله Water Research منتشر شده است.
منبع: قدس آنلاین
کلیدواژه: تغییرات آب و هوایی آب آشامیدنی آب آشامیدنی مواد مغذی داده ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۹۸۴۴۵۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تبدیل دریاچهها به نیروگاههای عظیم تولید برق
بهرهگیری از پتانسیل دریاچهها برای تولید برق ازجمله راهکارهای زیستمحیطی موجود برای تأمین برق موردنیاز شهرها بدون وارد آمدن آسیب به محیط طبیعی و اکوسیستمها محسوب میشود.
به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، نیروگاههای آبی با سدهای غولپیکر حدود یک قرن است که شاهکارهای مهندسی برای ارائه انرژیهای تجدیدپذیر بهشمار میروند، اما جوامع حاشیهای و اکوسیستمها را ویران میکنند. با این حال جهان شاهد تحولات چشمگیری در پروژههای برقآبی با همان کیفیت گرانشی آب، اما بدون ساخته شدن سدهای سنتی است. در این راستا یک فناوری جدید بهعنوان ذخیرهسازی پمپشده معرفی شده است که سیستمهای آن به دو مخزن در بالا و پایین نیاز دارند و هنگامی که برق تولیدشده توسط نیروگاههای مجاور بیش از تقاضا باشد، برای پمپاژ آب در سربالایی استفاده میشوند.
این فرآیند مخزن بالایی را مانند باتری پر میکند. سپس هنگامی که تقاضا برای برق افزایش پیدا کرد، آب توسط یک توربین راهی مخزن پایینی میشود و برق تولید میکند. این فرآیند مفهومی متفاوت، اما نهچندان دور از عملکرد باتریهایی است که امروزه در سراسر زندگی بشر جای گرفته و حتی عناصر ضروری در زندگی مدرن هستند.
ذخیرهسازی پمپشده ایده جدیدی نیست، اما یک رنسانس در مناطقی محسوب میشود که بهرهگیری از انرژیهای باد و خورشید در آنها به سرعت در حال گسترش است، همچنین به کاهش نگرانیها در مورد کاهش تولید انرژیهای تجدیدپذیر مرتبط با آبوهوا کمک میکند. بعضی از بزرگترین سیستمهای این فناوری انرژی کافی برای تأمین دو میلیون خانه را در کشوری همچون ایالات متحده برای یک ساعت دارند.
نوع دیگری از فناوری انرژیهای آبی نیز بهویژه در مناطق کوهستانی مانند نپال رایج است. در این مناطق نیروگاههای برقآبی روی رودخانهها قرار دارند، اما در پشت آنها مخازن غولپیکر تولید و ذخیره برق وجود ندارد. بدون وجود مخزن، تولید برق به جریانهای آب فصلی بستگی دارد، اما آسیب کمتری به محیط زیست وارد میکند.
تبدیل دریاچهها به نیروگاه برقآبی در آمریکاتبدیل دریاچهها به باتریهای عظیم الکتریسیته ایدهای عجیب است که روزبهروز جذابیت بیشتری پیدا میکند و میتواند مناظر طبیعی زمین را متحول کند. امروزه پروژههای امیدوارکنندهای در ایالات متحده در این زمینه وجود دارد که بهطور ویژه هدف خود را مهار آب دریاچههای بزرگ بهمنظور تأمین نیروی برقآبی مشخص کردهاند.
ایده موجود در پس این پروژهها، ساختن یک مخزن در ارتفاع پایینتر برای تولید برق از آبشار است. این پروژه در سال ۲۰۲۰ معرفی، اما به دلیل همهگیری کرونا متوقف شد. ایالات متحده اکنون قصد دارد آن را از سر بگیرد و دریاچههای خود را به نیروگاههای عظیم تولید برق تبدیل کند تا فراهم آوردن برق برای خانههای خود را ضمن دستیابی به اهداف زیستمحیطی محقق کند.
کد خبر 747437